http://www.lifo.gr/mag/columns/5525
ο «Άλλος Άνθρωπος» (ένας τύπος που πηγαίνει στις πλατείες της Αθήνας και μαγειρεύει φαγητό επιτόπου με δικά του έξοδα για να το μοιράσει σε όποιον έχει ανάγκη) είχε βάλει ένα τεράστιο τσικάλι κι έφτιαχνε χορτόσουπα και όλο το πράγμα κατέληξε σε ένα διονυσιακό κάψιμο του Καρνάβαλου, δίπλα από ένα γαϊτανάκι γύρω από το οποίο στριφογύριζαν σαν δερβίσηδες οι καρναβαλιστές του Μεταξουργείου, μια σκηνή που μου θύμισε το «Treme» (να τη, πάλι, η Νέα Ορλεάνη). Αρχίζω και ψιθυρίζω τους στίχους από το κομμάτι «Κάτω στην πόλη» από τα Μωρά στη Φωτιά. «Καλέστε τα πλήθη που με τρόμο κοιτάν το καρναβάλι μας, ουρλιάζοντας πιο δυνατά. Λα λα λα... Πενήντα χρόνια περιμέναμε γι' αυτήν τη βραδιά, θα τραγουδάμε όλη νύχτα κι ούτε πόνος ούτε χαρά. Οι εραστές έχουν ανάψει κι ορκιστήκαν να 'ναι πιστοί, πενήντα χρόνια περιμέναμε γι' αυτήν τη γιορτή». Πηγή: www.lifo.gr
ο «Άλλος Άνθρωπος» (ένας τύπος που πηγαίνει στις πλατείες της Αθήνας και μαγειρεύει φαγητό επιτόπου με δικά του έξοδα για να το μοιράσει σε όποιον έχει ανάγκη) είχε βάλει ένα τεράστιο τσικάλι κι έφτιαχνε χορτόσουπα και όλο το πράγμα κατέληξε σε ένα διονυσιακό κάψιμο του Καρνάβαλου, δίπλα από ένα γαϊτανάκι γύρω από το οποίο στριφογύριζαν σαν δερβίσηδες οι καρναβαλιστές του Μεταξουργείου, μια σκηνή που μου θύμισε το «Treme» (να τη, πάλι, η Νέα Ορλεάνη). Αρχίζω και ψιθυρίζω τους στίχους από το κομμάτι «Κάτω στην πόλη» από τα Μωρά στη Φωτιά. «Καλέστε τα πλήθη που με τρόμο κοιτάν το καρναβάλι μας, ουρλιάζοντας πιο δυνατά. Λα λα λα... Πενήντα χρόνια περιμέναμε γι' αυτήν τη βραδιά, θα τραγουδάμε όλη νύχτα κι ούτε πόνος ούτε χαρά. Οι εραστές έχουν ανάψει κι ορκιστήκαν να 'ναι πιστοί, πενήντα χρόνια περιμέναμε γι' αυτήν τη γιορτή». Πηγή: www.lifo.gr
